Standaard vergoeding van digitalisering nog beperkt

Eerste stappen gezet maar blijft zoeken naar de beste manier van financiering

Passende zorg is een cruciaal aspect in het kader van het Integrale Zorg Akkoord (#IZA) voor het waarborgen van de toegankelijkheid van de zorg en het verminderen van de druk op zorgprofessionals. Passende zorg omvat steeds vaker hybride zorg: een combinatie van digitaal en fysiek aangeboden zorg en ondersteuning van gezondheid, waarbij gepersonaliseerde zorg indien mogelijk wordt geleverd. De principes die ten grondslag liggen aan het IZA zijn: thuis als het kan, zelf als het kan, en digitaal als het kan. Door standaard vergoedingsmogelijkheden voor te hanteren worden digitale toepassingen toegankelijker.

Equalis heeft daarom, in opdracht van VitaValley het 2024 inkoopbeleid voor de wijkverpleging, geestelijke gezondheidszorg en geriatrische revalidatie zoals gepubliceerd op 1 april jongstleden, in beeld gebracht (zie https://lnkd.in/gKE9ZExs). Uit onze analyse blijkt dat zorgverzekeraars digitale zorg hoog op de agenda hebben staan om de toegankelijkheid en betaalbaarheid van zorg te bevorderen, en zich inzetten voor de opschaling van digitale zorg. Desalniettemin blijkt uit ons onderzoek dat standaard vergoeding van digitale zorg nog niet veel voorkomt in het inkoopbeleid, hoewel dit wel verschilt per zorgsoort. Zo zien we beeldschermzorg en medicijndispensers of farmaceutische telezorg nagenoeg altijd standaard in de afspraken voor de wijkverpleging terug.

Bij Equalis herkennen we dat het komen tot financieringsafspraken voor digitale zorg in de praktijk vaak lastig is. Uit onze blogreeksen over structurele financiering en contractering van #ehealth (voor VitaValley) blijkt o.a. dat het voor de betrokken partijen ingewikkeld is om de impact van innovaties aan te tonen en passende contractafspraken te maken. Dit leidt tussen partijen vaak tot discussies over de meest passende manieren om e-health te vergoeden, waarbij maatwerk voor de specifieke omstandigheden van de partijen nu vaak nog essentieel is. Een standaardvergoeding is dan minder goed haalbaar. Daarnaast wordt verwacht dat een deel van de digitale toepassingen binnen de huidige afspraken gaat worden ingezet.

We zien dat er stappen naar meer digitalisering gezet worden, maar dat het blijft zoeken naar de juiste wijze van financiering. Het is zaak om de discussie over de juiste financieringsvormen tussen de verschillende zorgpartijen voort te zetten om te zorgen dat de doelstellingen rondom digitalisering behaald worden om zo de toegankelijkheid te borgen en personeel te ontlasten. Wil je graag verder praten over financiering en contractering van digitale zorg of hoor je graag over best-practices? Neem dat contact op met Wouter van Straaten.

Heb je vragen over dit onderwerp?
Bel of mail Wouter van Straaten
Bel of mail
Wouter van Straaten